• Informatie

 

1. The Script

Danny O’Donoghue - leadzanger, keyboard en gitarist / Mark Sheehan – leadgitarist, zanger / Glen Power- drummer, achtergrond zanger.

Amsterdam, Ziggo Dome

20 maart 2015 concert

2. Zie kaartje

3. The Script – No Sound Without Silence

Van The Script kan je zeggen wat je wil, maar het is inmiddels duidelijk, dat het Ierse drietal zich definitief heeft gevestigd aan het firmament. Debuutalbum ‘The Script’ bracht ons vrijwel vanuit het niets in 2008 de hit ‘The man who can’t be moved’, waarna opvolgers ‘Science & faith’ (uit 2010, met daarop onder anderen de hit ‘For the first time’) en ‘#3′ (2012) de lage landen de tussenliggende jaren telkens bedienden van de softrock van de heren. Toch lukte het de heren in de afgelopen jaren telkens net niet om de top tien binnen te stormen, waardoor er voor de gevorderde muziekliefhebber telkens een gevoel was van het net niet in de heren te horen. ‘#3′ was dan ook duidelijk het minste album tot nu toe en het leek alsof we van The Script wellicht lange tijd niets meer zouden horen. Tot opeens afgelopen juli, toen de band met ‘Superheroes’ eindelijk de top 10 binnenstormde, en terecht. De Ieren kwamen terug, plotsklaps en met een duidelijke boodschap, en dat mag gehoord worden.

Danny O’Donoghue, Mark Sheehan en Glen Power kregen inspiratie voor hun vierde album tijdens de #3 wereldtournee die ze in 11 maanden langs uitverkochte shows in Europa, Azië, Noord Amerika en Australië bracht. In Nederland speelde de band in een uitverkocht Ziggo Dome terwijl het optreden oorspronkelijk in de HMH zou plaatsvinden. Ook stonden ze in 2013 voor de tweede keer op Pinkpop. In de tourbus hadden ze een speciaal gemaakte mobiele studio waar alle ideeën in werden opgeslagen. Eenmaal klaar met de tour vertrok de band naar de studio in zowel Dublin als Londen om het album af te ronden.

‘No Sound Without Silence’ heeft een bepaalde kentering in het geluid van de band teweeg gebracht. Het album klinkt commerciëler en meer richting de pop-kant, dan haar voorgangers. Waar op ‘#3′ nog wat werd gezocht naar een hernieuwde identiteit, met zelfs wat rap, lijkt The Script met het vierde album een definitieve stijl te hebben gevonden, ergens tussen rock en pop in gelegen. De eerste single van het album, ‘Superheroes’, is daarvan wellicht het beste exponent, maar ook nummers als ‘It’s Not Right For You’, ‘Flares’ en het traditioneel Iers aandoende ‘Hail Rain Or Sunshine’ geven die zet duidelijk weer.

The Script heeft met ‘No Sound Without Silence’ een redelijk sterk album afgeleverd. ‘Superheroes’ is inmiddels de grootste hit ooit voor het drietal en het mag duidelijk zijn dat we de komende maanden nog meer van The Script mogen gaan genieten. En dat doen we graag, want op ‘No Sound Without Silence’ kan je in principe geen enkele wanklank vinden. Een album met een aantal bovengemiddelde songs met hier en daar een uitschieter. En daar waren we na ‘#3′ wel aan toe! (8/10) (Columbia/Sony Music).

• Vorm/ opbouw

 

4. In de Ziggo Dome vond het concert plaats.

5. Begonnen met een intro band en daarna kwam de The Script op. Er werd met het licht gespeeld. Het was in een groot gebouw dus veel ruimte. Ze gebruikten een podium, maar ook kleinere podiums waar ze ook even een paar liedjes speelden.

6. Ja, je kon ze ook zien spelen op grote schermen die in de Ziggo Dome hingen. Ook werd het door heel veel mensen gefilmd, stukjes van het concert of het hele concert.

7. Ze begonnen met een intro band en daarna kwam The Script. Ze speelden hun nieuwe liedjes, maar ook wat ouwe liedjes erdoor heen. Ze deden ook weer iets met de telefoon op het eind met het liedje.

8. Eigenlijk wel alles wat er kan worden gekozen. Er waren solo’s, er was herhaling in stukjes tekst (niet in liedjes), er was een afwisseling in coupletten en refreinen en ik weet niet wat precies meerstemmigheid is maar er werd ook gezongen door alle drie tegelijkertijd.

• Inhoud

9. De genres zijn Indie rock en rock zelf.

10. Nee, ik vind dat het vooral rock is en dan kan je Indie rock als subgenre zien.

11. Nee

12. Het muziek gebruik. Je kan goed horen aan wat voor muziek ze gebruiken welke genre erbij hoort.

13. De nummers hebben allemaal met iets te maken. Over gevoelens, de toekomst en andere dingen die laten zien hoe een persoon zich voelt of een handeling doet.

14. Ik vind zelf niet dat er sprake is van een echt verhaal met alle nummers bij elkaar. Wel zitten er in de nummer zelf een verhaal. Dit wordt duidelijk gemaakt met wat ze zingen en ook met ene nummer waarbij ze een 'grap' uithalen. Ze bellen een ex-vriendje van een meisje uit het publiek en dan zingen ze tegen die jongen een liedje.

 

• Functie

15. Het concert is een part van een tour en ik zou zeggen dat het voor amusement verder is.

16. Ik voel me niet betrokken tot de muziekkkanten, alleen tot de muziek die ze zingen. Hierbij kan ik het me verbeelden wat ze bedoelen.

17. Het geeft de sfeer wel aan. Ook speelt het mee met de muziek en de tekst die ze zingen. Dus het toneelbeeld heeft wel invloed op het concert, maar maakt niet een groot deel uit. Als het er anders uitzag zou het concert nog steeds goed door kunnen gaan.

 

• Jouw reactie

18. Ik verwachte en goede tijd te hebben en na het concert doof en schoor te zijn van al die muziek en het geschreeuw. Mijn verwachtingen zijn uit gekomen en verder. Het was super leuk en gezellig en heb zelfs de kans gehad om de muziekkanten van dichtbij te zien toen ze op een kleiner plateau gingen staan.

19. Het verschil om muziek echt live te horen van de muziekkanten zelf. Ik luister veel muziek op het internet en om het dan zo live te kunnen horen is echt een verschil.

20. Ik vond het concert geweldig. Het was leuk, mooi en een keer iets nieuws. Het was een hele andere ervaring om muziek live te horen dan via het internet. Ik zou graag nog een keer naar een concert van The Script willen en anders van een andere band, artiest. De Ziggo Dome was iets om te zien en ook een goede locatie om zo iets te houden. Ik vond het echt geweldig en zal het nog lang herinneren. Het enige negatieve dat ik aan het concert van The Script (of elk ander concert) zie is dat ik op het eind heel schoor ben, moe ben en ook heel slecht kan horen net na het concert.